کرم ضد آفتاب

کرم ضد آفتاب چیست؟

کرم ضد آفتاب در اصل سدی است که از پوست در برابر اشعه ماورا بنفش (UV) محافظت می‌کند. دو نوع اشعه ماورا بنفش وجود دارند که روی پوست اثر می‌گذارند که شامل اشعه UVA موجب پیری پوست و اشعه UVB که معمولاً باعث آفتاب سوختگی می‌شوند، است.

ضد آفتاب یک داروی بدون نسخه است و با توجه به مقررات سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، کرم ضد آفتاب تنها در صورت محافظت در برابر هر دو نوع اشعه UV می‌تواند محافظت کامل ایجاد کند. برچسبی دارای یک شماره به نام ضریب محافظت در برابر آفتاب (SPF) نیز باید روی محصولات ذکر شود. یک ضد آفتاب با SPF 30 می‌تواند ۸ درصد از اشعه UVB خورشید را مسدود کند. هرچه این عدد بیشتر باشد، جلوگیری از اشعه UVB بیشتر خواهد بود.

فاوت ضد آفتاب با سان بلاک چیست؟

Sunblock به عنوان یک مانع فیزیکی بین پوست و اشعه های مضر خورشید عمل می‌کند. و حاوی مواد ارگانیک و غیر ارگانیکی است که برای جلوگیری از نفوذ اشعه UV به داخل پوست، روی سطح پوست می‌نشینند. در حالی که Sunblock بیشتر عملکرد فیزیکال دارد. ضد آفتاب معمولاً گزینه محبوب‌تری است چون به صورت شیمیایی از پوست محافظت می‌کند، ظاهر طبیعی‌تری دارد و راحت‌تر جذب می‌شود و از علائم آسیب درازمدت اشعه خورشید جلوگیری می‌کند.
انواع ضد آفتاب” فاوت ضدآفتاب در سمت راست و سان بلاک در سمت چپ

کرم ضد آفتاب چگونه عمل می‌‌کند؟

محافظت ضد آفتاب شامل دو عامل محافظتی اولیه و ثانویه است. موانع فیزیکی منعکس کننده و پخش کننده نور و موانع شیمیایی جذب کننده نور هستند.

محصولات ضد آفتاب مانند یک جلیقه ضد گلوله بسیار نازک هستند و امواج UV را قبل از رسیدن به پوست و آسیب به آن متوقف می‌کنند. این مواد حاوی  ضد آفتاب ارگانیک و رنگدانه‌های غیر آلیِ جذب کننده اشعه ماورا بنفش هستند که باعث جذب، پراکندگی و انعکاس UV می‌شوند. برای ایجاد سطح بالایی از حفاظت، کرم ضد آفتاب باید مقدار کافی از این عوامل محافظت کننده را داشته باشد و مصرف کننده باید آن را به اندازه مناسب و به بهترین شکل در تمام نقاط پوست پخش کند.

ضد آفتاب با انسداد و جذب اشعه UV از طریق ترکیبی از ذرات فیزیکی و شیمیایی عمل می‌کند. از ذرات فیزیکی مانند اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم برای بازتاب اشعه ماورا بنفش از پوست استفاده می‌شود.

مواد شیمیایی پیچیده موجود در ضد آفتاب قبل از نفوذ نور به پوست، با اشعه واکنش می‌دهند و آن را جذب و انرژی را به عنوان گرما آزاد می‌کنند. ترکیبی از انسداد و جذب اشعه ماورا بنفش برای مبارزه با اشعه UVB و UVA مهم است. اشعه UVB علت اصلی آفتاب سوختگی و سرطان پوست است. از طرف دیگر، اشعه UVA عمیق‌تر به داخل پوست نفوذ می‌کند و در پیری و چین و چروک زودرس و لک‌های عمقی پوست نقش دارد.

اما پرتوهای UVA نیز در پیشرفت سرطان پوست نقش بسزایی دارند. هنوز هم بسیاری از ضد آفتاب‌های موجود در بازار حاوی موادی هستند که فقط اشعه UVB را مسدود می‌کنند، بنابراین محافظت کافی در برابر اشعه مضر UVA ندارند. عامل دیگری که باید در ضد آفتاب در نظر گرفته شود، عامل محافظت در برابر آفتاب یا SPF است. محافظت نوری یک کرم استاندارد باید هر دو عامل محافظتی اولیه و ثانویه را شامل شود که شامل موانع فیزیکی منعکس‌کننده و پراکنده کننده نور و موانع شیمیایی جذب کننده نور هستند.

از عوامل ثانویه می‌توان به آنتی اکسیدان‌ها، اسمولیت‌ها و آنزیم‌های ترمیم کننده DNA اشاره کرد. که با ایجاد مزاحمت در آبشار شیمیایی که در اثر تابش اشعه ماورا UV بنفش خورشید ایجاد می‌شود. به کاهش آسیب‌های پوستی کمک می‌کند. مکانیسم عملکرد ضد آفتاب‌های شیمیایی بر اساس ساختار شیمیایی آن‌ها شامل یک ترکیب معطر متصل به یک گروه کربونیل است. این ساختار اجازه می‌دهد. تا اشعه ماورا بنفش با انرژی بالا جذب شود و باعث می‌شود. که مولکول در یک حالت برانگیخته باشد. با بازگشت مولکول به حالت زمین، انرژی کمتری از طول موج‌های طولانی‌تر آزاد می‌کند.

مکانیسم عملکرد آنتی‌اکسیدان‌ها کاهش گونه‌های واکنش اکسیژن (ROS) تولید شده از اشعه UVA است. به طور طبیعی، این ROS‌ها توسط آنتی اکسیدان هایی که به طور طبیعی در بدن یافت می‌شوند، مانند سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز خنثی می شوند. این آنزیم‌ها می‌توانند در اثر تولید بیش از حد اکسیژن فعال، اشباع شده و در نتیجه به کمبود آنتی‌اکسیدان و آسیب به پروتئین‌ها و DNA منجر شوند. آنتی اکسیدان های موضعی از داخل  عمل می‌کنند تا کمبود آنتی اکسیدان را کاهش دهند و می‌توانند تا چند روز پس از استفاده فعال باقی بمانند.

آنتی اکسیدان‌هایی مانند ، سیلیمارین و پلی فنل های چای سبز در بسیاری از ضد آفتاب‌ها وجود دارد. ویتامین C برای محافظت در برابر آسیب UV، که منجر به آفتاب سوختگی و اریتم می‌شود. عمل می‌کند. ویتامین E اقدامات محافظتی زیادی مانند کاهش سرکوب سیستم ایمنی، اریتم، عکسبرداری و فوتوکارسینوژنز دارد. سیلیمارین از گیاهان خار شیر است، برای جلوگیری از اکسیداسیون  و لیپوپروتئین عملکرد دارد و به عنوان پاک‌کننده گونه‌های  واکنش پذیر عمل می‌کند. نتایج موضعی منجر به کاهش سلول‌های آفتاب سوختگی ناشی از UVB و کاهش میزان دایمرهای پیریمیدین ناشی از UVB می‌شود.

در موش‌ها نشان داده شده است که میزان تومورهای ناشی از UVB را کاهش می‌دهد. پلی فنول های چای سبز حاوی آنتی اکسیدان‌هایی هستند که از ویتامین C و E قدرت بیشتری دارند. آن‌ها ضد التهاب و ضد سرطان هستند. آن‌ها برای از بین بردن اکسیژن، رادیکال‌های سوپراکسید، رادیکال‌های هیدروکسیل، رادیکال‌های پراکسیل و پراکسید هیدروژن عمل می‌کنند. اسمولیت‌ها مولکول‌های کوچکی هستند که با تنظیم هیدراتاسیون، سلول را در شرایط استرس زا تثبیت می‌کنند. تورین و اکتوین اسمولیت‌هایی هستند که از بسیاری از اثرات UV محافظت می‌کنند و اجزای سازنده بسیاری از ضد آفتاب‌ها هستند.

SPF چیست؟

ضریب محافظت در برابر آفتاب (درجه SPF که در سال 1974 معرفی شد) اندازه‌گیری کسری از اشعه ماورا بنفش است که در اثر رسیدن به پوست باعث سوختگی می‌شود. به عنوان مثال، SPF 15 به این معنی است که 1⁄15 از اشعه سوزاننده به پوست می‌رسد، با این فرض که ضد آفتاب به طور مساوی در دوز ضخیم 2 میلی‌گرم در سانتی‌متر مربع استفاده شده باشد.

اگر فردی در مدت 10 دقیقه بدون استفاده از ضد آفتاب دچار آفتاب سوختگی شود، در صورت استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF 15، همان فرد با همان شدت نور خورشید 150 دقیقه طول می‌کشد تا دچار آفتاب سوختگی با شدت یکسان شود.

وجه به این نکته مهم است که کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالاتر بیش از SPF پایین روی پوست دوام نمی آورند. و مؤثر باقی نمی‌مانند و آن‌ها هم باید مداوم و به طور معمول هر دو ساعت یکبار استفاده شوند.

SPF سنجش ناقصی برای بررسی آسیب پوستی است. چون آسیب‌های اولیه و پیری پوست هم به علت اشعه ماورا بنفش نوع UVA (طول موج 315 – 400 یا 320 – 400 نانومتر) ایجاد می‌شوند. که در ابتدا اثری از درد یا قرمزی بر جای نمی‌گذارند. ضد آفتاب‌های رایج، نسبت به SPF اسمی خود، اشعه UVA کمتری را مسدود می‌کند. کرم‌های ضد آفتاب در برابر UVB و UVA طراحی شده‌اند درجه محافظتی بالاتری دارند.

در اتحادیه اروپا، برچسب‌های ضد آفتاب فقط می‌توانند تا 50+ SPF را داشته باشند. خیلی از کشورها به دلیل کمبود شواهد مبنی بر اینکه دوزهای بالاتر، محافظت بیشتر و معنی‌دارتری دارند. محدود کردن مواد فعال به بیش از 50 SPF را پیشنهاد کرده‌اند.

مواد مختلف ضد آفتاب در برابر UVA و UVB اثر متفاوتی دارند. SPF را می‌توان با استفاده از ضد آفتاب بر روی پوست یک فرد داوطلب و اندازه گیری مدت زمان لازم برای آفتاب سوختگی در معرض منبع مصنوعی نور خورشید یا با کمک طیف‌سنج مخصوص طراحی شده در شرایط آزمایشگاهی اندازه‌گیری کرد.

در این حالت، انتقال واقعی ضد آفتاب همراه با تخریب محصول به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید اندازه‌گیری می‌شود. انتقال کرم ضد آفتاب باید در تمام طول موج‌های موجود در محدوده UVB – UVA نور خورشید (290-400 نانومتر)، همراه با جداولی از میزان موثر بودن طول موج‌های مختلف در ایجاد آفتاب سوختگی (طیف عملکرد اریتم) و استاندارد طیف شدت نور خورشید اندازه‌گیری شود. چنین اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی با اندازه‌گیری‌های داخل بدن بسیار مشابه هستند. روش‌های زیادی برای ارزیابی محافظت در برابر UVA و UVB ابداع شده‌اند.

با اطمینان‌ترین روش‌های اسپکتروفتوشیمیایی، ماهیت ذهنی درجه‌بندی اریتم را از بین می‌برد. ضریب محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش (UPF) مقیاس مشابهی است که برای درجه‌بندی لباس‌های محافظ در برابر آفتاب ابداع شده است. UPF ~ 30  برای پارچه‌های محافظِ معمولی است، UPF ~ 20 برای پارچه‌های تابستانی است که محافظت استانداردی دارد.

طبق محاسباتی که برای اندازه‌گیری مدت زمان و SPF کرم ضد آفتاب استفاده می‌شوند. SPF به معنای معکوس انتقال نور در ناحیه UVB نیست در غیر این صورت، استفاده از دو لایه ضد آفتاب SPF 5 همیشه معادل SPF 25 خواهد بود. در حالی ‌که شاید مصرف دو لایه از کرمی با یک SPF بالاتر، کمتر از کرمی با SPF پایین اما تک لایه باشد.

چه مقدار باید از کرم ضد آفتاب استفاده شود؟

اکثر افراد از کرم ضد آفتاب کافی برای محافظت کامل از پوست خود استفاده نمی‌کنند. در حقیقت، بیشتر افراد فقط 25 تا 50 درصد مقدار توصیه شده ضد آفتاب را استفاده به پوست خود می‌زنند. مقدار مصرف کرم ضد آفتاب بروی صورت باید حداقل ۲ بند انگشت باشد و 20 دقیقه قبل از خارج از خانه استفاده شود تا به خوبی درون پوست نفوذ کند و تثبیت شود.

استفاده از ضد آفتاب روی لب را نباید فراموش کرد. بهترین روش این است که 30 دقیقه قبل از بیرون رفتن از کرم ضد آفتاب استفاده کنید تا کرم ضد آفتاب به پوست نفوذ کند خصوصا اگر کرم حالت شیمیایی دارد. هر دو ساعت در معرض قرار گرفتن و بلافاصله پس از شنا یا تعریق زیاد دوباره باید ضد آفتاب را تمدید کرد. حتی وقتی هوا ابری است، تا 80 درصد تابش اشعه ماورا بنفش خورشید به زمین می‌رسد.

چه کسانی باید از کرم ضد آفتاب استفاده کنند؟

استفاده از کرم ضد آفتاب برای هر فردی که در معرض نور خورشید قرار دارد چه در یک روز آفتابی چه ابری ضرورت دارد. اما برخی افراد ممکن است به دلایل مختلف پوست حساس‌تری داشته باشند و سریع‌تر در معرض آسیب‌های پوستی قرار بگیرند بنابراین باید حتما از ضد آفتاب و علاوه بر آن از پوشش مناسب استفاده کنند:

  • سالمندان و کودکان
  • افرادی که دچار ملاسما یا لک بارداری هستند.
  • کسانی که خال‌های فراوان دارند.
  • شناگرانی که در استخر سرباز شنا می‌کنند.
  • افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی
  • افرادی که کک و مک دارند.
  • کسانی که تحت درمان با لیزر یا رادیوتراپی بوده‌اند.
  • افراد مبتلا به سرطان
  • در صورت ابتلا به هر نوع بیماری پوستی
  • افراد زال
  • افرادی که در خانواده خود سابقه سرطان پوستی یا ملانوما دارند.

چه موادی در کرم ضد آفتاب مضر هستند؟

مواد موجود در ضد آفتاب نباید تحریک کننده باشند و باعث حساسیت پوستی شوند. محصولات ضد آفتاب باید بتوانند در مقابل اشعه ماورا بنفش مقاومت کنند بدون اینکه اثر خود را از دست بدهند یا محصولات واسطِ مضر ایجاد کنند. اغلب، هنگام استفاده از کرم ضد آفتاب، خصوصا در مورد اسپری‌های ضد آفتاب، مقداری از مواد استنشاق می‌شود یا به لب‌ها برخورد می‌کند. بنابراین مواد تشکیل دهنده کرم ضد آفتاب، نباید برای ریه، غشای مخاطی و اندام‌های داخلی مضر باشند.

در آزمایش اخیر FDA، تمام مواد شیمیایی ضدآفتاب غیر معدنی جذب بدن شد که فقط یک بار مصرف در خون

 قابل اندازه گیری است. همچنین، بسیاری از مواد موجود در ضد آفتاب، در نمونه‌های شیر مادر و ادرار او مشاهده شدند. برای اطمینان از غیر مضر بودن و استاندارد بودن محصول ضد آفتاب، باید به برچسب آن دقت کرد که از پوست در مقابل هر دو اشعه UVA و UVB محافظت کند، فاقد مواد معطر باشد و غیر کومدوژنیک (ضد جوش) باشد، خصوصا برای افرادی با پوست چرب یا مختلط که SPF آن حداقل 30 یا بالاتر است. همچنین در آن ترکیبات زیر وجود نداشته باشند:

  • روغن و چربی
  • بدون پارابن
  • فاقد «اوکسی بنزون» (Oxybenzone)
  • بنزوفنون – 3 (اکسی بنزون)
  • آووبنزون​​
  • Cylcopentasiloxane / Cyclomethicone
  • فرمالدئید
  • دیازولیدینیل
  • اوره
  • کواترنیم -15
  • DMDM ​​هیدانتوئین
  • هیدروکسی متیل گلیسینات
  • هوموسالات
  • متیلیزوتیازازولینون
  • ذرات نانو

اگرچه شاید استفاده از اسپری ضد آفتاب راحت‌تر باشد اما برای جلوگیری از  استنشاق و قرار گرفتن در معرض مواد ممضر برای ریه، استفاده از ضد آفتاب‌های مایع (کرم، بر پایه آب یا لوسیون) توصیه می‌شود.

چه پوست‌ هایی نیازمند کرم ضد آفتاب هستند؟

مردان، زنان و کودکان بالای 6 ماه هر روز باید از ضد آفتاب استفاده کنند.گرچه همه افراد برای سلامت حفظ پوست خود باید از ضد آفتاب در طول روز استفاده کنند، اما برخی گروه‌ها نسبت به تابش خورشید حساسیت بالاتری دارند:

  • افراد مبتلا به کک و مک‌های پوستی
  • افردی که سابقه ابتلا به سرطان‌های خوش‌خیم یا بدخیم پوستی دارند.
  • افرادی که دارای خال‌های فراان در سطح پوست خود هستند.
  • افرادی که در مناطق سرد و خشک یا گرم و خشک زندگی می‌کنند.
  • کسانی که در بیرون از منزل و زیر نور آفتاب فعالیت دارند.
  • افرادی با چشمان رنگ روشن و موهای روشن بیشتر در خطر ابتلا به سرطان‌های پوستی هستند.
  • افرادی که به تازگی برنزه کرده‌اند.
  • افراد مبتلا به ملاسما یا لک حاملگی
  • کسانی که به تازگی روی صورت خود عمل جراحی پوستی یا لیزر تراپی انجام داده‌اند.
  • پوست‌های مستعد جوش و آکنه

روش مصرف کرم ضد آفتاب

2 میلی گرم ضد آفتاب در سانتی متر مربع از پوست باید مورد استفاده قرار بگیرد. اگر فردی با جثه متوسط ​​بزرگسالان یعنی حدود 163 سانتی‌متر قد و وزن 68 کیلوگرم را فرض کنیم که لباس شنا پوشیده است باید تقریباً 30 گرم (یا 30 میلی‌لیتر) ضد آفتاب را به طور مساوی بر روی قسمت‌های بدون پوشش قرار دهد.

این مقدار معادل تقریباً 1/4 تا 1/3 قاشق چای خوری برای صورت متوسط ​​بزرگسالان ترجمه است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که افراد معمولاً فقط 1/4 تا 1/2 مقدار توصیه شده برای دستیابی به «فاکتور محافظت در برابر آفتاب» (SPF) را استفاده می‌کنند.

برای ضد آفتاب‌های بر پایه ژل یا لوسیون، یک گلوله از محصول را به کف دست خود فشار دهید و آن را به طور مساوی در تمام مناطق در معرض آفتاب پخش کنید. ضد آفتاب را به خوبی به پوست مالش دهید تا کاملاً جذب شود و هر دو ساعت دوباره آن را تجدید کنید. در صورت استفاده از اسپری ضد آفتاب، باید ابتدا اسپری را به خوبی تکان داد و بعد استفاده کرد.

چه ترکیباتی در کرم ضد آفتاب وجود دارند؟

ضد آفتاب‌ها علاوه بر مرطوب کننده و سایر ترکیبات غیرفعال، حاوی یک یا چند ماده فعال آلی یا معدنی هستند:

  • ترکیبات شیمیایی آلی: نور ماورا بنفش را جذب می‌کنند.
  • ذرات معدنی: نور ماورا بنفش را منعکس، پراکنده و جذب می‌کنند. مانند دی اکسید تیتانیوم، اکسید روی یا ترکیبی از هر دو
  • ذرات آلی: اکثراً مانند ترکیبات شیمیایی آلی نور ماورا بنفش را جذب اما حاوی کروموفورهای متعدد مانند ذرات معدنی، بخشی از نور را منعکس و پراکنده می‌کنند. نحوه عملکرد حدود 90٪ با جذب و 10٪ با پراکندگی است.

مواد اصلی موجود در ضد آفتاب معمولاً مولکول‌های معطر هستند که با گروه‌های کربونیل ترکیب شده‌اند. این ساختار کلی به مولکول اجازه می‌دهد تا اشعه ماورا بنفش با انرژی بالا را جذب کرده و انرژی را به عنوان اشعه کم انرژی آزاد کند و در نتیجه از رسیدن اشعه ماورابنفش آسیب‌رسان به پوست جلوگیری شود.

بنابراین در معرض UV، اکثر مواد تشکیل دهنده (به استثنای آووبنزون) تغییرات شیمیایی قابل توجهی ندارند که به این مواد اجازه می‌دهد بدون تخریب قابل توجه، قدرت جذب UV را حفظ کنند. یک تثبیت‌کننده شیمیایی در برخی از ضد آفتاب‌های حاوی آووبنزون ​​وجود دارد تا تجزیه آن کندتر شود.

فرمول‌های حاوی پایداری آووبنزون ​​را می توان به وسیله بموتریزینول و سایر تثبیت‌کننده‌های نوری نیز بهبود بخشید. اکثر ترکیبات آلی موجود در ضد آفتاب‌ها حتی در صورت نگه‌داری صحیح در طی چندین سال به آرامی تخریب می‌شوند و از اثر کمتری خواهند داشت.

در نتیجه تاریخ انقضا برای محصول محاسبه می‌شود. در حال حاضر، بنزوفنون – 4 و اتیل هکسیل متوکسی سینامات، دو ترکیب ضد آفتاب هستند که بیشتر در محصولات مو استفاده می‌شوند. ضد آفتاب‌های رایج که روی پوست استفاده می‌شوند به دلیل اثرات بافتی و وزنی، به ندرت برای محصولات مو استفاده دارند.

مکانیسم عملکرد ضد آفتاب‌های شیمیایی بر اساس ساختار آن‌ها شامل یک ترکیب معطر متصل به یک گروه کربونیل است. این ساختار اجازه می‌دهد تا اشعه ماورا بنفش با انرژی بالا جذب شود و مولکول در حالت برانگیخته باشد. با بازگشت مولکول به حالت پایه، انرژی کمتری آزاد می‌کند. دامنه خاص طول موج جذب کننده ضد آفتاب متفاوت است. ضد آفتاب‌های شیمیایی از مسدود کننده های UVA و UVB تشکیل شده‌اند. فیلترهای UVB طیف تابش 290 تا 320 نانومتر را جذب می‌کنند.

فیلترهای UVA کل طیف تابش UVA را پوشش نمی‌دهند. تابش UVA I  و UVA II تقسیم می‌شود. کرم‌های ضد آفتاب با طیف گسترده، اشعه ماورا بنفش را از هر دو قسمت UVA و UVB جذب می‌کنند.

چند وقت یکبار کرم ضد آفتاب بزنیم؟

حتی اگر بیشتر روزها در داخل خانه سپری شوند، به این معنی نیست که باید از ضد آفتاب چشم‌پوشی کرد. ملاسمای برخی افراد با وجود بستری بودن در منزل افزایش و گسترش پیدا می‌کند. آنچه باید بخاطر بسپاریم این است که حتی در داخل خانه هم باید از کرم ضد آفتاب استفاده کرد و اشعه‌های مضر UVA/UVB خورشید یا لامپ‌ها می‌توانند باعث آسیب رساندن به پوست شود. حتی نور مادون قرمز آبی که از صفحه رایانه خارج می‌شود می‌تواند به پوست آسیب برساند.

در صورت استفاده از ضد آفتاب شیمیایی، باید قبل از مرطوب کننده روی پوست قرار بگیرد زیرا برای کار نیاز به جذب پوست دارد و اگر از ضد آفتاب معدنی استفاده می‌شود، باید همیشه بعد از مرطوب کننده، اما قبل از آرایش استفاده شود.

چه مقدار کرم ضد آفتاب بزنیم؟

اگرچه انتخاب ضد آفتاب مناسب اولین قدم در جهت سلامت پوست در مقال نور است اما اگر از آن به صورت روزانه و صحیح استفاده نشود، کمک چندانی نخواهد کرد. کرم ضد آفتاب باید روی تمام پوست قرار بگیرد و نکات زیر در استفاده از آن رعایت شود:

  • کرم ضد آفتاب باید 15 تا 30 دقیقه قبل از قرارگیری در معرض آفتاب استفاده شود.

  • حتی در فصول سرد سال که آفتاب دیده نمی‌شود، باید از ضد آفتابی که کمی مرطوب‌کننده است استفاده کرد. در یک روز خاکستری و ابری، تا 80٪ از اشعه‌های UV خطرناک هنوز هم از ابرها عبور می‌کنند.

  • در صورت آرایش کردن نیز می‌توان قبل از استفاده از کرم آرایش از ضد آفتاب استفاده کرد.

  • کم استفاده کردن از ضد آفتاب هیچ تفاوتی با عدم استفاده از آن ندارد. بنابراین برای کل صورت حداقل دو بند انگشت ضد آفتاب ضرورت دارد.

  • نقاطی مانند نوک گوش، قسمت‌های خالی سر، لب‌ها، پشت گردن و روی دست‌ها یا هرجایی که فاقد پوشش مناسب است نیاز به ضد افتاب دارند.

  • حداقل هر 2 ساعت یک بار کرم ضد آفتاب نیاز به تجدید شدن دارد.

  • در صورت تعریق، شنا یا خیس شدن، حداقل هر ۴۵ دقیقه یک‌ بار ضد آفتاب نیاز به تمدید دارد یا باید از ضد آفتاب‌های ضد آب استفاده نمود.

  • تاریخ انقضای محصول و تاریخ انقضایی که پس از باز کردن درب محصول روی آن درج شده مهم هستند چون ضد آفتاب با گذشت زمان اثر خود را از دست می‌دهد.

  • در طول روز هر زمان که بیرون هستید کرم ضد آفتاب بزنید و نه فقط وقتی هوا گرم و آفتاب است و در طول زمستان قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید هنوز می‌تواند اثرات مخربی بر روی پوست شما بگذارد.

انواع کرم های ضد آفتاب چه هستند؟

بسته به نوع عملکرد و مواد مورد استفاده، کرم ضد آفتاب را می‌توان به انواع فیزیکی، شیمیای و معدنی یا مینرال تقسیم‌بندی نمود که در ادامه توضیح داده شده‌اند.

همچنین ضدآفتاب‌ها بر اساس پایه ماده‌ای که در آن‌ها به کار رفته است، در انواع مختلف لوسیون، مایع، کرم، اسپری، ژل یا استیک تولید می‌شوند.

ضد آفتاب فیزیکی و شیمیایی چه تفاوتی دارند؟

ضد آفتاب‌های شیمیایی از مسدود کننده‌های UVA و UVB تشکیل شده‌اند. فیلترهای UVB طیف تابش UVB 290 تا 320 نانومتر را جذب می‌کنند. فیلترهای UVA طیف تابش UVA را پوشش نمی‌دهند. تابش به 340 تا 400 نانومتر (UVA I) و  340 تا 320 نانومتر (UVA II) تقسیم می‌شود. کرم‌های ضد آفتاب با طیف گسترده، اشعه ماورا بنفش را از هر دو قسمت UVA و UVB جذب می‌کنند.

کرم ضد آفتاب شیمیایی و ضد آفتاب فیزیکی با SPF 30، هر دو به یک اندازه مقاومت در مقابل نور ایجاد می‌کنند. اما تفاوت‌های اساسی بین فرمول‌های شیمیایی و فیزیکی وجود دارد. ضد آفتاب شیمیایی مکانیسم عملکرد آن‌ها بر اساس ساختار شیمیایی آن‌ها شامل یک ترکیب معطر متصل به یک گروه کربونیل است که جذب پوست می‌شود و سپس اشعه ماورا بنفش را جذب می‌کند، اشعه را به گرما تبدیل کرده و از بدن آزاد می‌کند.

مواد فعال موجود در ضد آفتاب‌های شیمیایی شامل آووبنزون​​، اوکتینوکسات و اکسی بنزون ​​هستند. ضد آفتاب‌های شیمیایی از مسدود کننده‌های UVA و UVB تشکیل شده‌اند.

ضد آفتاب فیزیکی روی پوست قرار می‌گیرد و اشعه‌های خورشید را منعکس می‌کند. مواد معدنی دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی مواد اصلی فعال در ضد آفتاب فیزیکی هستند. ضد آفتاب فیزیکی تحریک کنندگی کمتری دارد و برای پوست‌های حساس و خشک  مناسب است چون احساس سنگینی در پوست ایجاد نمی‌کند.

ترکیب شدن کامل ضد آفتاب فیزیکی با پوست مشکل است. با این حال، مارک‌های جدید اکنون نسخه‌های مات و رنگی را ارائه می‌دهند که رنگ گچ مانند کمتری دارند و ظاهر صاف و یکدستی به پوست می‌دهند.

ضد آفتاب شیمیایی برای افرادی که شنا می‌کنند و تعریق زیادی دارند و به فرمولاسیون مقاوم در برابر آب نیاز دارند مناسب‌تر است و سریع‌تر جذب پوست می‌شود از طرفی برای آقایان که به ضدآفتاب‌های نامشص نیاز دارند بهتر است.

فیلترهای UVB طیف تابش 290 تا 320 نانومتر را جذب می‌کنند. فیلترهای UVA تمامی طول‌موج‌های UVA را پوشش نمی‌دهند بلکه طول موج 340 تا 400 نانومتر (UVA I) و 320 تا 340 نانومتر (UVA II) تقسیم می‌شود. کرم‌های ضد آفتاب با طیف گسترده، اشعه ماورا بنفش را از هر دو قسمت UVA و UVB جذب می‌کنند.

نمایش 1–20 از 35 نتیجه

گران ترین جستجوی پیشرفته