کفش طبی دیابتی

کفش طبی دیابتی (Diabetic medical shoes)

کفش ورزشی و کفش معمولی از لاستیک، مواد مصنوعی، چرم، تور، پلاستیک، فلز و گاهی اوقات حتی چوب ساخته می‌شود. معمولاً، در کفش‌های معمولی، چوب یا فلزی وجود ندارد. تولیدکنندگان بزرگ کفش همچنین از پارچه‌ای نازک یا تور مصنوعی برای قسمت بالای کفش استفاده می‌کنند. به دنبال آن لاستیک پلی اورتان یا گاهی اوقات حتی لاستیک بازیافتی از کیسه‌های هوای (ایربگ) قدیمی اتومبیل و مواردی دیگر استفاده می‌کنند.

این مواد بسیار ارزان هستند. آن‌ها را به کار می‌برند تا هزینه تولیدشان بسیار پایین باشد. اگرچه برخی از این کفش‌ها نسبت به هزینه‌شان بسیار گران قسمت هستند. آن‌ها نازک هستند، بنابراین هیچ نوع پشتیبانی از پا ندارند. کف پا معمولاً یک لاستیک نازک است که در اطراف یک ماده دیگر قرار دارد. کفی داخل کفش، یک نوع لاستیک ناراحت‌کننده EVA است که به فرم کف پا ساخته می‌شود اما به حدی نازک است که هیچ تکیه‌گاهی را فراهم نمی‌کند.

این نوع کفی‌ها در گرم کردن پاهای شما بسیار عالی هستند. در سراسر دنیا به غیر از این برندهای عمده کفش و تولیدکنندگان کوچک، سازندگان عالی کفش وجود دارند که به جای ایجاد مشکلات بیشتر، مزایایی را برای کف پاهایتان دارند. اما، یک فرد دیابتی به نوع دیگری از کفش نیاز دارد. البته نه فقط یک فرد دیابتی، بلکه هرکسی می‌تواند از کفش‌هایی که برای بیماران دیابتی طراحی‌شده است استفاده کند.

مزایای استفاده از کفش‌های دیابتی

کفش طبی دیابتی برای حداکثر راحتی و گردش خون طراحی و ساخته می‌شوند. آن‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که تا حد امکان بدون عیب و ایراد هستند. بدون آنکه کیفیت مواد مورد نیاز برای محافظت از پا را در هر شرایطی به خطر بی اندازد. پای افراد دیابتی مخصوصاً بسیار مستعد تورم و کاهش جریان خون است که به خاطر عوامل بسیاری ناشی می‌شود. پاهای بیماران دیابتی همچنین به حمایت بیشتری احتیاج دارد. زیرا یک فرد دیابتی می‌تواند در هر زمان دچار از دست دادن احساس یا بی‌حسی پاها شود. همچنین می‌تواند فرد را بی دست و پا و علیل کند و با افتادن، خود یا دیگران را در خطر آسیب قرار می‌دهد.

بنابراین، کفش‌های دیابتی ساخته شده‌اند تا همه شرایط ذکر شده را کاهش دهند و راحتی، پایداری، تحرک را برای فرد فراهم کنند و همچنین از قیمت مناسبی برخوردار باشند. البته تهیه آن خیلی راحت نیست. اگر به فروشگاه بروید، یا در مورد کفش‌های دیابتی با شخص دیگری صحبت می‌کنید. ممکن است به این کفش‌ها کفش طبی، کفش‌های زیادی عمیق یا “کفش‌های دیابتی.” بگویند. دلیل نام‌گذاری این کفش‌ها به خاطر فضایی است که برای پاهای دیابتی متورم ایجاد می‌کنند تا جریان خون زیادی در پاها فراهم شود.

مواد بکار رفته در کفش‌های دیابتی تفاوت چندانی با کفش معمولی ندارند. و این طراحی این کفش‌ها است که آن‌ها را خاص می‌کند. کفش‌های دیابتی هیچ دوختی ندارند که از قسمت داخلی کفش بیرون زده باشد. این امر به این دلیل است که پوست روی پای فرد مبتلا به دیابت می‌تواند بسیار حساس باشد. حتی کوچک‌ترین نخ کوک هم می‌تواند باعث سوزش آن و شاید منجر به عفونت یا تاول شود و در صورت عدم کنترل، برخی از مشکلات اساسی به وجود می‌آید.

فضای داخلی کفش نیز با یک ماده نرم محافظت می‌شود. به همین دلیل تا حدودی متفاوت از کفش معمولی می‌باشند. این کفش‌ها دارای فضایی در بالای پا هستند تا هنگام تورم پا فرد بتواند کفش‌های خود را بپوشد. این یک ویژگی عالی است زیرا وقتی پا ورم می‌کند، این کفش به‌آرامی پا را می‌پوشاند. که باعث بهتر شدن جریان خون در کف پا می‌شود. همچنین راحتی را برای پای دردناک و متورم فراهم می‌کند.

همه‌ی کفش‌های دیابتی از یکدیگر متفاوت هستند، اما بیشتر آن‌ها دارای نوعی فناوری تکیه‌گاه (بالشتک) نرم بر روی قسمت پاشنه کفی و کف کفش هستند. برخی از آن‌ها دارای حفره‌های هوا هستند که پشتیبانی و راحتی بیشتری را ارائه می‌دهند و پاشنه را محکم و به‌خوبی در برمی‌گیرد. برخی دیگر از این کفش‌ها، از مواد نرم ساخته می‌شوند که زیاد فشرده نمی‌شوند و با گذشت زمان تجزیه می‌شوند، اما به‌طورکلی همین کار را انجام می‌دهند. کفی‌های کفش دیابتی به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که مطابق با کف پای بیمار باشند. آن‌ها با کمی مواد بیشتر، دارای تکیه گاهی (بالشتک) می‌باشند که درست با قوس طبیعی و توپی‌های کف پا و انگشتان پا شکل می‌گیرد.

افراد مبتلا به انگشت چکشی و ناهنجاری‌های دیگری در انگشتان پا می‌توانند از این کفش‌های دیابتی استفاده کنند زیرا این کفش‌ها فضای بیشتری را برای قرار دادن پایشان دارند. آن‌ها از این نوع کفش‌ها برای جا دادن کفی‌های طبی ساخته‌شده‌ی مخصوص مشکلاتشان استفاده می‌کنند تا در نهایت استخوان‌ها بتوانند خود را در موقعیت‌های صحیح اصلاح کنند.

قسمت بیرونی کفش دیابتی تفاوت چندانی با یک کفش معمولی ندارد. تنها چند مدل از این کفش‌ها بند دار هستند و در عوض بیشتر آن‌ها بند نواری چسبی دارند. این امر به این دلیل است که کاربر همیشه نیاز دارد که بند کفش خود را به صورتی کاملاً راحت و مناسب بر روی پاهایش ببندد. البته می‌توانید مدل‌های زیادی از کفش های بنددار و یا حتی چکمه‌هایی با زیپ یا کفش‌های راحتی (بدون بند و چسب و زیپ) پیدا کنید.

کفش‌های دیابتی می‌توانند برای هر کسی نیز ساخته شوند. نه تنها کفی‌های طبی، بلکه کل کفش نیز می‌تواند درست برای شما ساخته شود. که برای افرادی که می‌خواهند بیشتری داشته باشند و از کفش‌های خود بهره ببرند. گزینه‌های زیادی در دسترس است. هر کسی که مبتلا به دیابت نیست، می‌تواند از این کفش‌ها برای بهبود سلامت کلی پا استفاده کند.